Week 6 (stage)

Maandag 11-02-2019, mijn eerste stagedag. Mijn wekker ging af om 6.30u. Elke bloedcel, hersencel en spiervezel in mijn gesloopte lichaam wilde zich terug omdraaien en verder slapen. Gelukkig (of misschien net niet) hebben mijn ouders me fatsoenlijk opgevoed, ik stond dus als een flinke schooljongen op, poetste mijn tanden, at yoghurt en fruit als ontbijt, maakte mijn rugzak en vertrok  met Ernesto (Spanje) en David (Tsjechië) op pad naar Hogas. Ook zij leken nog niet echt wakker, ik zou dus veel steun krijgen van mijn partners deze week... Hoe dan ook werden we om 8.00u op onze stageschool verwacht en die lag, zoals eerder vermeld, helemaal op de top van Hogas. Voor ons betekende dat dus een stevige wandeling van 45 minuten bergopwaarts (geen betere manier om je maandagochtend door te brengen 😉). Na veel gepuf en gehijg, waarbij ik regelmatig het vreemde gevoel had in een verlossingskamer te zitten, bereikten we, tamelijk bezweet de 'Hogas skole'. Daar werden we verwelkomd met een prachtig uitzicht over de bijna volledige Telemarkse mountain range. Blefjell, Gaustatoppen, Blyfjell en nog vele andere pieken waren allen te zien vanuit de lerarenkamer, die, met goede reden, van vele grote ramen voorzien was. We ontmoetten Knut, leerkracht in Hogas voor reeds 20 jaar en onze supervisor voor de week. Knut gaf ons een rondleiding doorheen de schoolgebouwen waarbij we ons in elke klas kort even mochten voorstellen. Vervolgens begon echter het echte werk. Doorheen de dag volgden we enkele klassen mee, we observeerden, assisteerden en kregen hier en daar wat opdrachtjes. In het algemeen was het de bedoeling om met de leerlingen te communiceren en een beeld te krijgen van het educatieve systeem in Noorwegen. Die dag volgden we eerst en vooral een lesje Engels (10 jarigen), hier moesten we een uitgebreide presentatie van onszelf geven, dit gebeurde natuurlijk grotendeels in het Engels. De leerlingen begrepen zo goed als alles. De manier waarop de kinderen hier al op een enorm jonge leeftijd Engels kunnen spreken en verstaan, blijft me verbazen. Het lesje Engels werd opgevolgd door een les lichamelijke opvoeding (badminton). Hier mochten we het tegen de kinderen zelf opnemen, wat ze natuurlijk enorm fijn vonden.  De laatste les die we meevolgden die dag was houtbewerking. De leerlingen moesten allemaal een vogelhuisje bouwen. Ernesto, David en ik deden ons best om de kinderen zo goed mogelijk te helpen. Voornamelijk met het zagen van hout hadden vele kinderen nog moeilijkheden, deze kon ik gelukkig goed helpen, dankzij de lange dagen die ik zelf, met mijn grootvader, in de bossen in België heb doorgebracht (Opa Vinus merci!!!!!!). Na deze les zat onze eerste dag er echter al op, we namen afscheid van Knut en vertrokken op onze lange weg terug naar beneden. De zonsondergang en het prachtige uitzicht verlichtte de pijn. We kwamen terug in Saetre aan om 15.00u, tamelijk vroeg, maar school eindigt hier voor de meesten reeds om 14.00u. De rest van de namiddag bereidde ik nog wat extra voor, voor de komende dagen. 's Avonds ging ik nog samen met Tony een balletje gooien en zelfs na een lange dag vlogen de ballen nog vlotjes binnen.


Dinsdag 12-02-2019. Opnieuw ging mijn wekker veel te vroeg af. De gedachte aan de wandeling die op me zat te wachten, deed de spieren in mijn benen reeds verkrampen. Een snelle koude douche en een stevig ontbijt bezorgden me echter de motivatie die ik nodig had. En POEF....45 Minuten later stond ik weer met mijn medestudenten op de top van Hogas, een dampende mok verse koffie in mijn hand, genietend van het prachtige uitzicht.
De stagedag liep in een waas voorbij. We volgden opnieuw een lesje Engels waarbij we ons opnieuw moesten presenteren, gaven daarna zelf een les basketbal tijdens lichamelijke opvoeding en sloten ten slotte de dag af met een leuk lesje kunst, waarbij we met klei te werk gingen.
'S avonds kookte ik nog uitgebreid met enkele kotgenoten. Na een overheerlijk diner supporterde ik nog met de meeste andere Erasmus studenten voor Javier en Léandre tijdens hun handbalwedstrijd in de lokale sporthal.

Woensdag 13-02-2019. Opstaan die ochtend was helemaal geen probleem, het zou immers een zalige dag worden. Het was wel een frisse ochtend, dus de ochtendwandeling was die dag pittiger als anders. Eenmaal op het schooltje loste de verse koffie echter de meeste problemen al snel terug op. Nu de reden dat het een zalige dag zou worden, volgde al na het eerste belsignaal van die dag. We mochten immers een les Home economics  volgen in de 6th grade. Home economics is een vak dat in de meeste lagere scholen in Noorwegen terugkomt. Hier leren kinderen van hun zesde tot hun twaalfde de basis van het huishouden. Koken, wassen, strijken, naaien en zelfs poetsen zijn de dingen die het meeste aan bod komen tijdens deze lessen. Wij hadden die dag het geluk dat we een lesje koken mochten meevolgen en zelfs ook zelf mochten meedoen. Wat schafte de pot die dag? Rendier. Een typisch gerecht uit de Sami-cultuur. Na een uurtje kokerellen was het gerecht klaar en was het dus tijd om te proeven. Tot mijn verbazing was het vlees enorm smaakvol en mals, een echte Noorse lekkernij! (Mijn excuses voor mijn vegetarische lezers) Achteraf werd de overschot in kleine potjes gegoten zodat we iets mee naar huis konden nemen. De rest van de dag bestond nog uit een lesje muziek, natuurwetenschappen en een zeer interessant gesprek met de directrice van de school over het Noorse schoolsysteem (grading system, technological methods, practical work, etc). De schooldagen zijn hier op woensdag niet verkort dus wanneer ik rond 15.00u terug aankwam in Saetre stond Michi me op te wachten in de keuken. Ik had hem over het rendiergerecht vertelt en hij kon niet wachten om dat te proeven. De rest van de avond bracht ik in het zwembad en sauna door, de ideale activiteiten na 3 lange dagen.

Donderdag 14-02-2019. Iets van een wekker en vroeg moeten opstaan. De wandeling naar Hogas werd routine, net zoals de mok met verse koffie voor de eerste les. Donderdag bestond opnieuw uit een standaard schooldag. We volgden een lesje Engels mee, waarin de leerlingen enorm enthousiast waren. Ze leerden ons de klok lezen in het Noors en wij leerden hun op onze beurt de klok in het Engels te lezen. Er werd gezongen, gedanst en veel gelachen. Daarnaast observeerden we ook een les Wiskunde en een les natuurwetenschappen en ten slotte mochten we bij lichamelijke opvoeding opnieuw een lesje basketbal geven. Ook de voorlaatste stagedag was dus succesvol! 's Avonds ging ik nog met Maike, Jade en Javier naar de fitness voor wat extra activiteit.

Vrijdag 15-02-2019. Een speciale ochtend, want voor het eerst in enkele dagen werden we, tijdens onze dagelijkse wandeling naar school, getrakteerd op een prachtige roze horizon en de daarbijhorende zonsopgang. Wanneer je omhoog keek zag je heldere sterren aan één kant van de hemel en de opkomende zon aan de andere kant (Noorwegen, I luvvvvvv you). De laatste lesdag begon opnieuw met een lesje Engels, al was deze wel speciaal. In het tweede leerjaar zat immers een meisje met zware gehoorproblemen. Ze droeg een hoorapparaat maar dit was niet voldoende. Daarom had elk kind in het klasje een microfoon op zijn/haar tafeltje. Op deze manier kon het meisje met de gehoorstoornis toch deelnemen aan alle activiteiten en werd ze dus volledig in de groep geïntrigeerd. Na deze eye-opening les, stond er opnieuw een klas op ons te wachten in de sporthal. Ernesto, David en ik hadden voor die dag een les floorball voorbereid. De kinderen werkten zoals altijd goed mee en dus mochten ze op het op het einde in een wedstrijdje opnemen tegen de 3 leerkrachten. Tijdens de lunchbreak, die volgde op de LO-les, werden er buiten hot dogs uitgedeeld. Elke leerling en leerkracht kreeg er eentje (of twee in ons geval). In het zonlicht verorberden we onze lunch terwijl de kinderen ons van hot naar her sleurden om hun kampen in het bos te tonen. Aangezien het de laatste dag voor de vakantie was, volgde er na de lunchbreak een filmmoment. Deze was in het Noors, wat betekende dat wij al 's middags mochten beschikken. Na ons uitgebreid te hebben bedankt bij de andere leerkrachten en afscheid te hebben genomen van alle kinderen (zei iemand groepsknuffel?) vertrokken Ernesto, David en ik terug op onze weg naar huis. Het uitzicht over de witte bergen beantwoorde the satisfied feeling in mijn lichaam en hoofd na een deugddoende week in het Noorse schoolsysteem.

Zaterdag 16-02-2019, ik weet niet meer wat uitslapen is. Nadat ik vrijdagavond had besloten dat ik zaterdag de hele dag zou slapen, werd ik helaas om 8.00u opgebeld door Thomas. Hij had vervoer weten te fiksen naar Kongsberg. Er lag verse sneeuw op en naast de pistes dus dat betekende een perfecte dag om te powderen. Ik kon niet weerstaan aan het gevoel om terug op mijn snowboard te staan, dus stond ik snel op en maakte me klaar. En oh boy, was dat een goede beslissing. Een prachtige dag op de Noorse pistes bezorgde me een euforisch gevoel dat nog tot de dag daarna zou blijven ronddwarrelen in mijn buik. Bij thuiskomst na een lange dag, sprong ik snel in de douche en begon vervolgens een maaltijd bij elkaar te koken. Het was zaterdag dus dat betekende dat we op stap zouden gaan en met dat euforische gevoel beloofde het een zalige nacht te worden. En dat was het ook...

Zondag 17-02-2019 bestond uit niets meer dan een overheerlijke brunch met Léo, Anika, Maike, Jade, Léandre, Simon en Javier, slapen, poetsen, eten en wat films kijken. De zondag die elke Erasmus student nodig had na een enorm lange week.